Bicara ini bermaksud meletakkan Mohamad Sabu pada tempat yang sesuai baginya, tidak kurang dan tidak lebih. Secara keseluruhan, untuk peristiwa Bukit Kepong, anggapan Mohamad Sabu bahawa pihak penyerang balai polis ialah hero, bukanlah idea baru. Saya tidak berasa apa-apa ketika beliau mengatakan hal itu kepada saya melalui telefon - beliau cenderung menulis semula sejarah tanah air. Pandangan beliau bahawa golongan kiri adalah hero tidak menyebabkan saya terperanjat. Saya pernah mendengar – dalam dekad 1970an lagi – orang kiri progresif berkata, kemerdekaan negara kita adalah kemerdekaan setengah masak. Ertinya, kita tidak merdeka. Tanpa hujung pangkal yang ketara, ada anggapan bahawa hanya kemerdekaan melalui kerja kasar komunis dapat dianggap tulen.
Mohamad Sabu, yang bukan ahli sejarah, hanya mengulang pandangan itu. Sederet orang lain pun telah lama mengulangnya. Pembaca tentu telah lama terkesan bahawa pemegang kukuh sosialisme, iaitu Hishamuddin Rais, mempunyai pandangan lebih jauh -berupaya menyusun kisah pejuang Malaya dengan gaya kemas dan hebat. Persoalannya: adakah kita bersetuju?
Kita menyambut Hari Kemerdekaan sejak tahun kemerdekaan itu sendiri. Gapena banyak menerbitkan buku puisi kemerdekaan. Sayembara Deklamasi Puisi Hari Kebangsaan telah berlangsung 20 tahun, sebelum dihentikan dua tahun lepas. Perkembangan terbaru, Kementerian Penerangan dan DBP sedang anjurkan Sayembara Puisi Berirama dengan tema kemerdekaan. Kita menghargai kemerdekaan cara demikian.
Dalam banyak hal, saya percaya Mohammad Sabu hanya bergurau. Dalam tulisan yang lalu, telah saya sebutkan, Mohamad Sabu amat berpotensi dalam hal berjenaka. Beliau amat jauh meninggalkan Bob Lokman dalam bidang yang sama.
Dari sisi lain, kita juga tahu Mohamad Sabu berkonflik dengan polis. Beliau mendakwa dalam perhimpunan Bersih 02, Julai lalu, berlaku perlanggaran terhadapnya oleh kereta polis. Beliau cekal untuk mengatakan pihak polis berbuat tidak patut terhadapnya. Polis pula merasakan Mohamad Sabu tidak patut. Untuk memperkukuh rasa, Mohammad Sabu mengatakan polis di Bukit Kepong berpuluh-puluh tahun dulu pun tidak baik, kerana mereka di pihak British, satu truisme. Melalui anggapan itu, beliau menegaskan bahawa pihak yang menyerang polis adalah hero.
Namun, Mohamad Sabu membayangkan ada unsur antagonisme antara rakyat dengan polis. Beliau amat bijak berjenaka dalam hal-hal seperti ini. Kejenakaannya diterima secara serius.
Mohamad Sabu handal berpidato, dan pidatonya bergaya kampung, sesuai dengan gaya hidupnya. Beliau tidak berpura-pura, malah beliau terdedah pada bahaya kerana 'mulutnya yang tidak berinsurans' (uninsured mouth). Mohamad Sabu boleh berkata apa-apa saja yang terfikir, sehingga kadang-kadang partinya berada dalam dilema kerananya. Mohamad Sabu berada dalam Pas tidak sejalan dengan watak-watak utama lain dalam parti tersebut.
Kata-kata Mohamad Sabu bahawa pihak penyerang Balai Polis Bukit Kepong ialah hero, membawa padah kepada dirinya sendiri, kerana keluarga mangsa Bukit Kepong tersinggung. Anggota polis terkini pun secara keseluruhannya tersinggung juga.
Bagi orang umum yang tidak begitu menyukai politik keras, anggota polis bertugas menjaga keselamatan rakyat. Di Bukit Kepong, bagi mereka, polis bertugas sehingga terkorban nyawa. Mereka tidak senang apabila Mohamad Sabu mengemukakan pandangan bahawa pihak polis bagaikan 'penjahat'. Hati orang yang berkaitan dengan polis (anak, cucu, dan saudara-mara) menjadi luka dan bercuka. Tampaknya, Mohamad Sabu yang suka berjenaka telah melanggar batasan dalam hal kemanusiaan begini.
Selain itu, anggapan bahawa Mat Indera ialah hero, dan pihak polis ialah sebaliknya, bukanlah idea yang teorikal. Mohamad Sabu tidak berteori. Jika seseorang berada di sebelah pihak progresif atau komunis, pandangan itu adalah logik. Apabila seseorang di pihak nasionalis (yang difahami umum), pengganas yang mengancam kehidupan rakyat adalah penjahat, dan kumpulan yang menuntut kemerdekaan secara damai adalah hero.
Pemimpin politik mempunyai alasan untuk berkata itu dan ini, tetapi bagi saya, perkara penting ada dua: pertama, fikir sebelum berkata, dan yang kedua, perkara yang difikirkan tidak semestinya dikatakan.
Sejauh yang kita fahami tentang Mohamad Sabu, beliau tidak akan mengalah. Berapa banyak pun aduan, Mat Sabu tetap Mat Sabu. |