Suharto popular, pegawai awam kita "Derhaka"
AKHBAR Kompas, Indonesia pada 16 Mei melaporkan bahawa bekas presiden, Allahyarham Suharto, lebih popular daripada President Susilo Bambang Yudhoyono.
Kajian ke atas 1,200 responden oleh The Indo Barometer mendapati 40 peratus berpendapat keadaan lebih baik di bawah Suharto berbanding 23% yang menyebelahi Yudhoyono.
Sokongan lebih kuat kepada Suharto berlaku walaupun pemerintahan beliau dituduh korup dan menindas.
Lebih sepertiga responden memilih beliau sebagai presiden kesukaan mereka manakala 40% menganggapnya "paling berjaya menjalankan tugas sebagai seorang presiden Indonesia."
Ini tidak menghairankan saya. Malah saya merasakan sendiri hal ini mulai awal tahun 1980 apabila saya kerap dihantar untuk membuat liputan berita di republik raksasa itu.
Dalam masa tidak sampai 15 tahun mulai 1967, apabila beliau menggantikan Sukarno berikutan percubaan rampasan kuasa oleh Parti Komunis Indonesia (PKI), Indonesia bertukar daripada negara yang ramai rakyatnya kebuluran kepada negara yang menghasilkan cukup beras untuk kegunaan sendiri.
Kejayaan itu sahaja menyebabkan Suharto dihormati dan disayangi. Beliau juga membawa kemajuan lain sehinggalah reputasi beliau mula tercemar apabila isteri, anak-anak dan menantu-menantu beliau dibabitkan dengan rasuah dan monopoli ekonomi negara. Mereka diperalatkan oleh segelintir pembolot ekonomi yang umumnya berketurunan Cina.
Pada satu ketika, isteri Suharto, Ibu Tien diberi gelaran Ibu Tien (10) Persen. Harapan Suharto bertahan habis berkecai apabila berlaku Krisis Kewangan Asia 1997/98. Indonesia muflis dan terpaksa mengemis kepada Tabung Matawang Antarabangsa (IMF).
Kejatuhan Suharto dan ramai lagi pemerintah autokrat yang berjaya dan berjasa wajib dijadikan teladan, khasnya oleh pemimpin yang dipilih secara demokratik, agar tidak mengabaikan kebajikan pengundi dan tidak sekali-kali membiarkan pemerintahan mereka dikotori oleh watak-watak ala "Ibu Tien Persen".
Pegawai Kerajaan Ingkar Arahan Kabinet?
Kemudian mengenai ribut yang ditiupkan oleh Timbalan Menteri Pelajaran merangkap Ketua Pemuda MCA, Dr Wee Ka Siong, apabila mendakwa kegagalan pegawai kerajaan melaksanakan arahan Kabinet menjadi punca pelajar terbaik tidak mendapat biasiswa.
Katanya, ramai pelajar yang berhak tidak mendapat biasiswa manakala yang tidak layak diberikan biasiswa dan pinjaman.
Dr Wee berkata, kakitangan awam yang terbabit telah mengenakan kriteria mereka sendiri dan bukan apa yang telah dipupuskan Kabinet.
Kalau akhbar milik MCA melaporkan hujah Dr Wee dengan tepat, kita bolehlah membuat kesimpulan bahawa ada pegawai kerajaan yang ingkar dan mengkhianati kerajaan. Ini satu tuduhan atau andaian yang sangat berat.
Itu hak Dr Wee. Saya tidak berhasrat mencetuskan kontroversi atau polemik mengenai hal ini. Yang saya pasti, ramai juga budak-budak Bumiputera yang cemerlang dan datang dari keluarga miskin di kampung dan pedalaman tidak mendapat biasiswa atau pinjaman pelajaran.
Yang saya hendak tengok dan hendak dengar berapa kerat "pejuang Melayu" khasnya dalam UMNO, boleh menjawab dakwaan Dr Wee dan seterusnya memastikan penuntut Bumiputera tidak menjadi mangsa.
Sama ada mereka akur atau tidak kepada 1Malaysia (rakyat didahulukan dan pencapaian diutamakan), meritokrasi, keterangkuman dan persamaan, itu hak mereka.
Tetapi mereka tidak boleh lari daripada Perkara 153 (2) Perlembagaan Malaysia yang mengatakan:
"Walau apa pun apa-apa jua dalam Perlembagaan ini, tetapi tertakluk kepada peruntukan Perkara 40 dan peruntukan Perkara ini, Yang di-Pertuan Agong hendaklah menjalankan fungsinya di bawah Perlembagaan ini dan undang-undang persekutuan mengikut apa-apa cara yang perlu untuk melindungi kedudukan istimewa orang Melayu dan anak negeri mana-mana antara Negeri Sabah dan Sarawak dan untuk memastikan perizaban bagi orang Melayu dan anak negeri mana-mana antara Negeri Sabah dan Sarawak apa-apa perkadaran yang difikirkan munasabah oleh Yang di-Pertuan Agong daripada jawatan dalam perkhidmatan awam (selain perkhidmatan awam sesuatu Negeri) dan daripada biasiswa, danasiswa dan keistimewaan pendidikan atau latihan yang seumpamanya atau kemudahan khas lain yang diberikan atau diadakan oleh Kerajaan Persekutuan dan, apabila apa-apa permit atau lesen dikehendaki oleh undang-undang persekutuan bagi mengendalikan apa-apa pertukangan atau perniagaan, maka, tertakluk kepada peruntukan undang-undang itu dan Perkara ini, daripada permit dan lesen itu."
Tidak apalah kalau Dr Wee atau mana-mana pembesar MCA hendak membuat tuntutan atau mencari pembelaan. Saya turut menyokong mereka jika ada budak-budak cemerlang, tidak kira Bumiputera atau bukan Bumiputera, teraniaya akibat "pengkhianatan" pegawai awan seperti didakwa itu.
Tetapi kalau ada pembesar Melayu, khasnya dalam Umno, yang takut atau sengaja tidak mahu mempertahankan Perkara 153, saya cap mereka pengecut dan pembelot bangsa kelas dunia.
Dipetik daripada blog A. Kadir Jasin
Full Feed Generated by Get Full RSS, sponsored by USA Best Price. 
Sinar Harian :: Suara Cakna
